http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

Za górami za lasami gdzie już minął tydzień od pobytu pewnego człeko jeżozwierza w kopalni. Ten dziwny człek przybył znów x3.Szedł sobie wzdłuż ściezki kiedy przd jej oczami ukazała sie wielka kopalnia. Miała w ręku kilof i głośno przełykając ślinę weszła do środka. Było dośc ciemno ale udało jej sie dostrzeć niektóre zakątki.Miała nadzieje, że w kopalni nie bedzie gumowych kaczek bo ona sie ich śmiertelnie boi. Wyciągnęła dwa poke balle. Z nich wyszedł lodowy misiek zwany potocznie jako Cubchoo i lisek Zorua o imieniu Ember. Dziewczyna sie uśmiechnęła zawsze było jej raźniej kiedy w jej otoczeniu były stworki potocznie zwane jako pokemony. Chwyciła za kilof i zaczłęła mocno walić w śaicne w celu wydobycia jakiegos szlachetnego kamienia lub cos innego. Kilof był bardzo cięzki wiec o mało nie spał dziewczynie na noge co by było dośc wielkim problemem. Pierwszy raz uderzyła w śaicne i nic nie wypadło. Usiadła na ziemi. Była juz zmęczona. Ona sie bardzo szybko męczy więc dlatego nie podejmuje sie żadnej cięższej roboty. Jej pokemony dodawały jej otuchy w cięzkich chwilach co jej dawało siły. Zorua namalowała "x" na ścianie gdzie dziewczyna miała uderzyć kilofem. Cubchoo sprawdzał dokładnie czy w rozbitej przez dziewczyne ścianie nie było nic cennego. Były jedynie kamienie ale trójca w tym dwa pokemony i trenerka nie poddawali sie. Powtarzali czynności non stop lecz co jakiś czas robili przerwe bo oni nie sa az tak bardzo wytrzymali. Małe stworki chciały same uderzac w śaicne lecz dizewczyna sie nie zgodziła bo wiedziała, że to może sie dla nich nie za różowo skończyć bo ściana jest twarda, a pokemony są delikatne. Dla ich bezpieczeństwa chciała ich schowac w pokeballe lecz małe stworki sie nie zgodziły. Cubchoo ułozył sie na kamieniu i zaczął odpoczywać, a Zorua dalej rysowała "x" na ścianie zeby dziewczyna wiedziała gdzie ma walić swoim tanim kilofem, który kosztował 100 zł. Dziewczyna kopiąc alej w kopalni nuciła sobie piosenkę, którą śpiewała jej Reimu jak miała 2 latka. Służoła ona jako kołysanka. Była bardzo przyjemna dla ucha. Podczas gdy dziewczyną nuciła kołysanke pokemony zasnęły . Spały sobie na podłodze. Zorua skulona w kłębek i Cubchoo rozłożony na całym kamieniu. Dziewczyn usmiechnęła sie sama do siebie i zaczęła dalej śpiewac i uderzać najmocniej jak potrafiła w ściane. Nie było widac koca tego kopania. Dziewczyna przestała śpiewać, a stworki spały lecz przy następnym uderzeniu kilofa w ściane Zorua wstała. Przetarła swoje oczka, popatrzała na dziewczyne i wzięła swoją krede , którą wzięła z domu i dalej zaczęła malowac "x" na ścianie. Bardzo chciała pomóc ignorowała powiedzenia dziewczyny " przestań, odpocznij " tylko dalej po całej jaskini malowała "x" gdzie dziewczyna miała potem uderzać w ściane. Dziewczyna i Ember pracowały razem bez wytchnienia i bardzo ciężko. Już były w jakini dobre 4 godziny i nadal nic cennego nie wykopały. Postanowiły zrobić sobie przerwe. Bardzo zmęczona Zorua poprosiła dziewczyne żeby schowała ją do poke balla, a jej trenerka zrobiła to szepcząc do kulki zeby dobrze wypoczeła i sie wyspała. W tym samym czasie Cubchoo wstał i patrzał na jakisni z "x" i na dziewczyne całą brudną. Podszedł do niej chciał wziąśc kilof i bić w ściane lecz nie uadził narzędzia. Więc powiedział swojej trenerce , że nie ma czasu do wytchnienia i , że musi pracowac bo nie chce sie mu dłużej siedzieć w tej brudnej jaskini. Dziewczyna szybko wstała, chwyciła za kilof i zaczęła bić nim o ściane jak najmocniej potrafiła, a Cubchoo patrzał czy czasami nie ma tam jakichś fajnych rzeczy. Kopała razem z lodowym miśkiem bez wytchnienia. Miała nadzieje, że w końcu zakończa tutaj swoją podróz i znajdą coś co im sie naprawde przyda coś coś cos fajnego. Z czego będą sie cieszyć.