http://www.pokemon-crystal.aaf.pl

Uwaga! Jest impreza, zapraszam na parter do salonu.

*puk puk*
- Pika (dobry!) - mówię na przywitanie. - Pikachu chuu pi (ja na imprezkę).

Odskoczyłam w bok, by uniknąć ataku.
- Pika (jakie przywitanie) - zapiszczałam z uśmiechem na pyszczku. - Pikachu chuu (chcesz walczyć? okey) - dodałam i podniosłam uszy do góry.
Naprężyłam ogon, naładowałam policzki do mocnej czerwieni... zaczynam ;3 Na początek używam Elektrycznego Szoku. Następnie wykonuje Machanie Ogonem. To powinno obniżyć nieco ochronę przeciwnika.

- Pikachu chuu (przepraszam, on zaczął) - mruknęłam i wskoczyłam na ramię Kuby (jesteś Kuba, a nie Breeze).

- Pika - ucieszyłam się, gdy zobaczyłam, że Kuba wyjmuje jedzonko. Zeskoczyłam z jego ramienia na blat stołu. - Chuu pikachu piika (też chcę kakao) - zaprotestowałam, po czym odsunęłam miskę z karmą (obżarłam się u Zarazy) i zrobiłam kawaii oczka.

- Chuu pikachu pika (to ja rozumiem) - opowiedziałam. Wypiłam cały kubek cieplutkiego kakao. Było naprawdę przepyszne. Dawno nie piłam tego napoju, a jest to mój ulubiony ze wszystkich jakie można pić *nawet Frugosz nie pobije kakao* ;3 Odstawiłam naczynko do zlewa, po czym znów wskoczyłam na ramię przyjaciela. - Pichu pikachu kuuu (powiedź coś o sobie) - szczerze mówiąc nie wiem skąd to pytanie, ale skoro zadałam to żądam odpowiedzi.

Szczerze mówiąc spodziewałam się ciekawszej odpowiedzi. Popatrzyłam na siedemnastoletniego Jacoba, zmrużyłam oczka i uśmiechnęłam się mówiąc przy tym "Pika".
- Pikachu pikachu pika chuu pikachu (no powiedź coś więcej, jestem ciekawa) - dodałam z nadzieją, że bliżej poznam postać nastolatka.

Takiego zbiegu okoliczności to ja się nie spodziewałam za żadne skarby świata. No, ale cóż... nie da się ukryć, że przykro mi się zrobiło.
- Pikachu chuu pika (czemu mucha?) - zapytałam zdziwiona. Jeśli mam pomóc Jacobowi *przyznaj się, że wziąłeś to imię ze "Zmierzchu"* chciałabym wiedzieć co nieco o całej sprawie. Po co? Ciekawość!

- Pikachu pikachhuuu pika chuu (nie obrażaj mi tu Zmierzchu, bo cię zjem!) - podniosłam głos, ale po zakończeniu wypowiedzi uśmiechnęłam się promiennie. - Pika chuu pikachu (Ja bym się tym nie przejmowała. Nawet nie potrafię zliczyć ile to ja miałam przezwiska... choć nie... dalej mam xD Ale nie przejmuj się tym) - dodałam. Następnie zeskoczyłam na chwilę z ramienia chłopaka, po czym podbiegłam znów. Tym razem trzymałam w pyszczku chustkę. Wskoczyłam na głowę Kuby i zrzuciłam przedmiot na ręce trenera. - Pik (proszę).

- Pika (jasne) - odpowiedziałam wesoła.